Στις δια ζώσης ή online συνεδρίες μπορείς να μιλήσεις για ο,τιδήποτε σε απασχολεί όσον αφορά στη σχέση με το κατοικίδιό σου. Εάν συνεχίσεις να κατεβαίνεις στην σελίδα, μπορείς να διαβάσεις σχετικά με διάφορες θεματικές που μπορεί να σε απασχολούν. Ωστόσο, το ταξίδι του κάθε κηδεμόνα με το κατοικίδιό του είναι μοναδικό, όπως και οι ανάγκες σας.
Με το να συμμετάσχει κάποιος σε μία θεραπευτική ομάδα δεν έχει να χάσει τίποτα - εκτός από την αίσθηση ότι δεν είναι μόνος (Vecchio & Lopez, 2013).
Οι ομαδικές συνεδρίες έχουν ως στόχο την υποστήριξη και ενδυνάμωση του πολύπλευρου και απαιτητικού ρόλου του κηδεμόνα, αλλά και πιο εξατομικευμένα τη στήριξη στη συγκεκριμένη δυσκολία που αντιμετωπίζει. Οι ομάδες προσφέρουν την ευκαιρία να διαμοιραστεί φροντίδα και κατανόηση, να τεθούν και να απαντηθούν ερωτήματα και ανοιχτούν τρόποι με τους οποίους οι συνοδοιπόροι μας ανταπεξέρχονται σε δύσκολες στιγμές.
Διεξάγονται δια ζώσης στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο του γραφείου και λαμβάνουν χώρα δύο φορές τον μήνα.
Η απώλεια του κατοικιδίου μας είναι ένα ταξίδι αρκετά μοναδικό, πολύπλοκο και εξατομικευμένο για τον καθένα, αλλά και ταυτόχρονα βίωμα κοινό. Ο πόνος που βιώνουμε είναι το τίμημα της μοναδικής αγάπης και σύνδεσης που είχαμε με τον πιστό μας σύντροφο. Οι κηδεμόνες ζώων συντροφιάς ερχόμαστε αντιμέτωποι με την απώλεια με αρκετούς τρόπους.
Μπορεί το κατοικιδίο μας να έχει πρόσφατα πεθάνει ή να αναμένουμε την απώλειά του λόγω ηλικίας ή κάποιας ασθένειας. Η διαδικασία αυτή ονομάζεται προκαταβολικό πένθος και αφορά στο πλήθος των συναισθημάτων που βιώνουμε πριν από μια απώλεια, η οποία προβλέπεται ότι θα συμβεί.
Μερικές φορές έχουμε ανάγκη να μοιραστούμε με κάποιον ειδικό και να εξερευνήσουμε τους προβληματισμούς και τις σκέψεις μας σχετικά με το ενδεχόμενο πιθαν΄ης ευθανασίας. Η κτηνιατρική συμβουλευτική, φροντίδα και καθοδήγηση αποτελούν αναπόσπαστα κεφάλαια στη λήψη μίας τέτοιας απόφασης, αλλά η εσωτερική διαδικασία μέσα από την οποία περνάμε οι κηδεμόνες αρκετές φορές χρειάζεται την υποστήριξη ενός ειδικού ψυχική υγείας.
Η απώλεια -όπως συμβαίνει σε όλους τους τομείς της ζωής μας- δεν αφορά πάντοτε στον θάνατο. Το κατοικίδιό μας ενδέχεται να έχει κλαπεί ή χαθεί. Τα συναισθήματα, οι σκέψεις και το ταξίδι που διανύουμε μέσα από αυτήν την απώλεια είναι πραγματικά και έχουν ουσιαστική αξία.
Η φροντίδα ενός ζώου που αντιμετωπίζετε μαζί μία χρόνια ή οξεία ασθένεια, αναπηρία ή οποιοδήποτε άλλο ζήτημα υγείας, μπορεί να έχει ακριβώς την ίδια αναλογία με τη φροντίδα ενός ανθρώπου.
Το να είσαι φροντιστής/τρια συνεπάγεται πολύ συχνά ένα επιπλέον συναισθηματικό, πρακτικό και οικονομικό βάρος, το οποίο επηρεάζει την ποιότητα ζώης και αναδύει ανάμεικτα συναισθήματα. Θλίψη, άγχος, ελπίδα, αβοηθησία, αισιοδοξία, δέσιμο, απομάκρυνση,μοναξιά, όλα περιπλέκονται στη διαδρομή. Παρέχεις καθημερινά και σταθερά την υποστήριξή σου.
Εάν όμως αισθάνεσαι ότι χρειάζεσαι και εσύ υποστήριξη στη διαδρομή, είναι απόλυτα φυσιολογικό και ανθρώπινο.
Το να συμβιώνεις μαζί με ένα κατοικίδιο που βιώνει τον κόσμο κάπως πιο έντονα από αυτό που αντέχει, μπορεί να είναι εξαντλητικό, αγχωτικό και αποκαρδιωτικό και για εσένα τον/την ίδιο/α. Εάν βιώνεις συναισθήματα, σκέψεις και σωματικές ενδείξεις που σε επηρεάζουν στην καθημερινότητά σου, υπάρχει ο χώρος να τα μοιραστείς.
Μπορείς επίσης να διαβάσεις την παρακάτω ιστορία..
Πάρε λίγο χρόνο να αναστοχαστείς την παρακάτω εικόνα...
Φοράς το σαμαράκι του σκύλου σου, κρατάς σφιχτά την άκρη του οδηγού που σας συνδέει, παίρνεις ανάσα και βγαίνετε στο πεζοδρόμιο. Στη μία άκρη του οδηγού, ο πιστός σου φίλος έρχεται αντιμέτωπος με πλήθος ερεθισμάτων, βιώνει άγχος, φόβο, δυσφορία. Έχεις ήδη ακούσει αρκετές φορές τους όρους "αντιδραστικότητα /reactivity, επιθετικ΄ότητα, δύσκολο" και φράσεις από συγγενείς, φίλους και αγνώστους στον δρόμο να σε διορθώνουν και να σου προτείνουν εναλλακτικές. Υπάρχει άπλετο υλικό διαθέσιμο για το πως να καθησυχάσεις και να βοηθήσεις τον σκύλο σου και αρκετοί καλοί θετικοί εκπαιδευτές που μπορούν να σε βοηθήσουν να κατανοήσεις τις συμπεριφορές και τις αντιδράσεις του. Ίσως έχεις ήδη ξεκινήσει να δουλεύεις με καποι@.
...εάν σου είναι γνώριμη η εικόνα συνέχισε να διαβάζεις και αναστοχάσου πάνω στο εξής...
Η βόλτα τελειώνει. Π΄ήγε καλύτερα από άλλες φορές ή ήταν ένα πραγματικό μαρτύριο! Μπαίνετε στο σπίτι και συνειδητοποιείς ότι αισθάνεσαι λίγο πιο ασφαλής. Εάν έκανες ένα γρήγορο body scan εκείνη τη στιγμή ποιο συναίσθημα θα άφηνες κλείνοντας την πόρτα πίσω σου; Ντροπή, άγχος, φόβο, εξάντληση; Ποια αίσθηση κυριάρχησε μέσα σου; Αβοηθησία, αποπροσανατολισμός, λύπηση, πατρονάρισμα; Για κάποιους κηδεμόνες το rollercoaster έχει άλλες πίστες, άλλες μορφές, άλλη δοσολογία, αλλά παρόμοια συναισθήματα.
Υπάρχουν ελάχιστες καταγραφές που μπορούν να σε προετοιμάσουν για το συναισθηματικό rollercoaster που θα βιώσεις. Από τη στιγμή που αρχίσεις να συνειδητοποιείς ότι ο τετράποδος φίλος σου βιώνει την καθημερινή σας ρουτίνα πιο έντονα από αυτό που αντέχει, ενδέχεται να βιώσεις έντονα συναισθήματα αλλά και στιγμές συναισθηματικού "αδειάσματος". Είναι απαραίτητο να μιλάμε για την άλλη άκρη του οδηγού. Είναι εξίσου σημαντικό να συζητάμε για το πως οι αντιδράσεις του σκύλου σου σε επηρεάζουν σωματικά και ψυχικά. Κρατάς την άλλη άκρη του νήματος που σας συνδέει.
Κλείνοντας την εικόνα και τον αναστοχασμό ο σκοπός μου είναι να σου μεταδώσω την πίστη πως στο ταξίδι αυτό δεν είναι απαραίτητο να είσαι μόνος και πως κανένα από αυτά τα συναισθήματα δε χρειάζεται να διαρκέσει για πάντα.
Το ταξίδι που διανύετε με τον τετράποδο φίλο σου δεν είναι σπριντ -αλλά μαραθώνιος- θυμήσου να σε φροντίζεις.